‘’Bir aşkı paylaşmak için çok geç, bir paylaşıma âşık
Olmak içinse erken... Beni sevda yerimden vurdu yine’’
Seneler Geçti...
Sokağın başında görüp ''Bu kız sevgilim olmalı'' dediğin günün üstünden hem de... Sadece km. uzağımda olmana rağmen artık geçen seneler kadar mesafe var aramızda. Bilirsin hep bu aylar hüzünlü yapar beni. İstemişimdir başkaları gibi sayfalar dolusu süslü kelimelerle ağıtlar yakayım sana. Ama sadece yazıyorum ben. Hem de içimde hala delip geçen özlemini ifade edecek kelimeler bulamayarak, Hani derler ya nutku tutulur insanın. İşte benimki de o hesap...
Ve ben hala yağmurlu havaları sevmiyorum. Senin hala sokağımın başında ki o kaldırım taşında oturduğundan korkarak. Hala kıyamam ki ben sana... Duruyor mu acaba adımın baş harfi kolunda? Giderken hiç bir parça alamadım senden anılarım dışında. Aslında ben de gitmedim ki senden. Sökülüp alındım. Ama biliyor musun hala saklıdır annenin o çok üşüyen ayaklarım için ördüğü çetikler.
Geçmişi istersen kapatabilirsin derler, bir yere kadar doğru ama nereye? Ben mecburi gidişimde kapattığım o defteri bazen anıları tazelemek için aralıyorum. Bak dışarıdan yine bizim en sevdiğimiz hava. Soğuk havaları senin sayende daha çok severim derdin bana, senin sıcaklığınla ısınabilmek için diye. Bazen acaba derim gizlice izlesem mi seni yine bulup. Ne hastalıklı bir düşünce değil mi :) Ne yapayım ben sevgide bencilimdir. İstemem kimse benden çok sevmesin sevdiğimi, Kıskanırım ama atarım içime belli etmem kimseye... Benden sonra hayatında ne değişti? Ben her şeyi senden öğrenmiştim. Bir insan nasıl tutku ile sevilebilir. Şimdi başkalarına da öğretiyor musun? Biliyor musun artık kıskanmıyorum seni nedense? Yine başkaları ile o deli dolu kavgaları yapıyorsundur eminim.
Bana en son ''Âşık Ol'' demiştin. Ben hala umutluyum, biri çıkacak ve ben onu çok seveceğim. İnsanın içinde taşıp çoğalan sevgiyi zapt etmesi ne kadar zordur bilemezsin. Ama ben o senin tabirinle Kutsal Yalanlara artık inanmıyorum. Ve de ''Seni Seviyorum'' kelimesinin insanların anlayabildiğine. Bu yüzden kimseye söylemiyorum ben ve hala ''Seviyorum Seni''der geçerim. Şimdi sorar insanlar aradaki fark ne diye? İkisinin temelde yatan ifadesini fark edemezseniz zaten devam etmeyin yazıma...
Artık sana yazdığım yazıları paylaşıyorum insanlarla. Neden mi? Belki sende anlamını yitiriyorsun bende. Ama olmaz, şimdi değil, daha değil. Ne hayatımda hayatımı varlığını adayabileceğim, ne de ömrümü ve gönlümü verebileceğim ‘’O’’ var hayatımda… Yanlış anlama, kapım kapalı değil. Sadece zaman meselesi. Çünkü ben artık aşık olmayı istiyorum. Ve eskisi gibi korkak da değilim. Artık büyüdüm. Dünya’yı alabilirim karşıma gözümü kırpmadan. Ve ben artık aşka âşık insanım. Ama yinede boş ver her zaman yaptığın gibi.
Şimdilik Hoşça kal sevgili, ama sana daha veda etme zamanım gelmedi, ya da çok yakındır veda vakti. Bu aralar âşık olacağımı hissediyorum Sanırım vakit geldi.Sen ise devam et eskiden olduğu gibi...
18.01.2011
